چشمهایش

بزرگ علوی

بزرگ علوی در 1282 شمسی در تهران دیده بر جهان گشود. در آلمان تحصیل کرد و با ادبیات نوین جهان آشنا شد.

او را میتوان از پیشگامان داستان نویسی در ایران دانست. پدرش ابوالحسن علوی علیرغم شغل تجارت به سیاست گرایش داشت. او در آلمان زندگی میکرد. علوی تحصیلات خود را در علوم تربیتی در آلمان به پایان رساند. در برگشت به ایران در مدرسه صنعتی آلمانی مشغول تدریس شد. به سیاست روی آورد و با تقی ارانی در انتشار مجله دنیا همکاری کرد. از 1316 تا 1320 را در زندان رضاخان گذراند.

علوی با کودتا 28 مرداد از ایران رفت و مقیم آلمان شد از سیاست کناره گرفت و تمام عمر مدرس دانشگاه هومبولت ماند از مهمترین آثارش چمدان، ورق پاره های زندان، پنجاه و سه نفر، نامه ها، چشمهایش، میرزا، موریانه و روایت را می توان نام برد.